16 października 2003 01:12

Wierność zastąpić dyscypliną

Wprowadzenie

W orędziu 'Urbi et Orbi' znajduje się fragment skierowany do biskupów. K.Wojtyła zwraca się w nim do biskupów i porusza sprawę wierności biskupów wobec instytucji, jej norm, jej doktryny. W części środkowej tego fragmentu pada zdanie kluczowe. Ująłem je w ramki.

źródło:gazeta.pl 25 lat temu: pierwsza Msza św. Jana Pawła II i orędzie Urbi et Orbi

KATOLICKA AGENCJA INFORMACYJNA 14-10-2003, ostatnia aktualizacja 14-10-2003 16:21

(...) Czcigodni Bracia w Biskupstwie i umiłowane dzieci! Jest rzeczą oczywistą, że wierność obejmuje również zdecydowane posłuszeństwo względem magisterium Piotra, zwłaszcza w tym, co dotyczy doktryny; "obiektywny" charakter tego magisterium winien być zawsze uwzględniany, a tak-że chroniony ze względu na trudności, jakie w naszych czasach gdzieniegdzie zagrażają niektórym prawdom wiary katolickiej.

Dalej, wierność obejmuje przestrzeganie norm liturgicznych, ogłoszonych przez autorytet Kościoła, i dlatego wyklucza ona zarówno wprowadzanie dowolnych nie kontrolowanych zmian, jak i uparte odrzucanie tego, co zostało prawnie ustanowione i przyjęte w odniesieniu do świętych obrzędów.

Wierność odnosi się także do wielkiej dyscypliny Kościoła, o której mówił Nasz bezpośredni Poprzednik.

Dyscyplina ta nie ma na celu upokarzania czy, jak to mówią, zadręczania; jej celem jest zabezpieczenie właściwego ładu w mistycznym Ciele Chrystusa; ona sprawia, że te więzi, jakie łączą wszystkie członki tego Ciała, pełnią swoje funkcje w sposób normalny i naturalny.

Wierność oznacza ponadto wypełnianie tego. czego wymaga powołanie kapłańskie i zakonne w taki sposób, by to, co zostało dobrowolnie przyrzeczone przed Bogiem, zawsze zachowywać i coraz bardziej rozwijać w życiu stale ożywianym duchem nadprzyrodzonym.(...)

Mój komentarz

W tej historycznej już mowie sprzed 25 lat, jest to fragment , w którym mozemy prześledzić zmianę charakteru zaangażowania się biskupów od 'dobrowolnego' nazywanego 'wiernością' , do pozbawionego dobrowolności. Biskupom zostaje odebrana podmiotowość.

Dokonuje się to w zdaniu : 'Wierność odnosi się także do wielkiej dyscypliny Kościoła, o której mówił Nasz bezpośredni Poprzednik.'

K.Wojtyła mówi o sobie w formie 'My król' i identyfikuje się z biskupami. Przykładowo, król mógłby powiedzieć o swoim działaniu : 'W państwie uważa się zrobienie porządku za konieczne' . W tej formie poza treścią bezpośrednią zostaje przekazana postawa : 'Ja myślę , a myśl moja równolegle ożywa w waszych umysłach, poza waszą wolą'.

Kluczem jest tu forma następująca bezpośrednio w drugiej części zdania: ' Nasz Poprzednik' czyta się ją 'MY i NASZ POPRZEDNIK'. K.Wojtyła używa więc w tym zdaniu fromy 'MY król' w stosunku do siebie ze wszystkimi dalszymi konsekwencjami.

Co więc mówi ?

'Wierność odnoszę także do dyscypliny i jest to bezdyskusyjne' .

A co zdaje się mówić ?

'Wierność to także dyscyplina, o czym mówił mój poprzednik'. - tym zdaniem wywołał by tylko dyskusję, gdyż jest to wyrażenie swojego przekonania przez jedną osobę do wielu innych osób. Zwykle na zawołanie o dyscyplinę reagujemy oporem.

Podmiana znaczeń udaje się, bo w zdaniu następnym mówca, pewien odniesionego zwycięstwa, wygłasza przygotowane zapewnienie: ' Dyscyplina ta nie ma na celu upokarzania czy, jak to mówią, zadręczania'. - jest ono potrzebne, by złagodzić przykry efekt odebrania swobody postępowania, ograniczonej dotąd wiernością, która była cnotą. Odtąd biskupi pozbawieni będą możliwości czerpania zadowolenia z własnej wierności. Wierność została zastąpiona dyscypliną.

Dyscyplina podporządkowanie się przepisom służbowym łac. Disciplina 'dosł.nauczanie, instrukcja' od discipulus ' uczeń' (słownik Kopalińskiego)

powrót